CHOSZCZNO Z uśmiechem wspominają 50 lat swojego małżeństwa. ANNA i BRONISŁAW SEREDIAKOWIE w Suliszewie się wychowywali, tu dorastali, tu się w sobie zakochali i… nie żałują, że zostali. 

 

- Kiedy to było…? Dokładnie 21 maja. Najpierw w Kołkach ślubu cywilnego udzieliła nam pani SZCZEPANKOWSKA, a potem w Suliszewie nasze życie połączył ks. KAZIMIERZ KOŁWZAN – przypomina ANNA SEREDIAK. W sobotę razem z mężem BRONISŁAWEM odbierali medale „Za długoletnie pożycie małżeńskie”.
Jak większość mieszkańców Suliszewa, także i oni przyjechali do tej wsi z Medenic (dzisiejsza Ukraina). – Żona miała dwa, a ja już osiem lat – pan Bronisław podkreśla, że tu właśnie osiadł jego ojciec po powrocie z frontu. Oni do niego dołączyli. Małżonkowie podkreślają, że już jako dorośli Medenice odwiedzali, jednak ani jedno ani drugie ani przez chwilę nie myślało o powrocie w tamte strony.

 

 

W Suliszewie się wychowywali, tu dorastali, tu się w sobie zakochali, a po ślubie najpierw pracowali w rodzinnym gospodarstwie. – Potem ja poszłam do pracy w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym, a mąż z początku sprzedawał w naszym sklepie, potem w choszczeńskim PSS-ie – pani Anna podkreśla, że z uśmiechem przeszli przez życie. Wychowali czwórkę dzieci, mają dziewięcioro wnuków i… czekają na prawnuka. Nigdy się nie zastanawiali nad tym czy jest jakaś recepta na zgodne i długoletnie pożycie małżeńskie. – Praca…, praca…, dzieci, a teraz emerytura, choroby, ze spokojem trzeba wszystko przyjmować – twierdzi jubilatka. Chwali Suliszewo, z uśmiechem wspomina wiejskie dożynki i występy w zespole Jarzębinki. Czego życzyliby sobie na kolejne lata? – Zdrowia, prawnuka i wygranej w totka – wylicza pani Anna.

 

 

Podczas sobotniej uroczystości burmistrz Choszczna ROBERT ADAMCZYK przyjął od nich odnowienie ślubowania i wraz z MAŁGORZATĄ ANDRZEJEWSKĄ, zastępcą kierownika USC wręczyli im medale „Za długoletnie pożycie małżeńskie”.

Tadeusz Krawiec